Het is vandaag Internationale Vrouwendag! En terwijl overal ter wereld vrouwen zich klaarmaken om in de schijnwerpers te worden gezet en verwend te worden, vindt actrice Gul Panag dat er in India meer dagen voor de vrouw nodig zijn.
“Commercialisering is het doel”
Op 8 maart 2011 is het honderd jaar geleden dat de eerste Internationale Vrouwendag werd gehouden. In het begin was de verbetering van vrouwenrechten, vooral het vrouwenkiesrecht, het doel. Tegenwoordig wordt vrouwendag vaak georganiseerd rond een speciaal thema zoals ‘tegen geweld’ of ‘gelijke behandeling’. Maar volgens Panag gaat deze dag daar allang niet meer over.
“Ook vandaag komen bedrijven op de proppen met producten en diensten, de beste en meest verleidelijke aanbiedingen. Ik twijfel niet aan de gedachte achter Internationale vrouwendag, maar ook deze dag is uitgegroeid tot een commercieel gebeuren. Commercialisering is het doel.”
Op Twitter sprak de actrice met fans en vrienden over het bestaan van Vrouwendag en de hype eromheen. Volgens de 32-jarige actrice zou een uur aandacht genoeg moeten zijn voor mensen met serieuze bedoelingen. “Internationale vrouwendag is vandaag de dag niets meer dan een merknaam.”
Teleurstelling over situatie vrouw
Panag treedt vaak naar voren en heeft een sterke mening wanneer het kwesties met betrekking tot vrouwen betreft. En hoewel ze graag vrouwendag wil vieren uit Panag haar teleurstelling over het feit dat er nog altijd veel geweld, zoals vermoorden van meisjes bij geboorte, bruidsschat en verkrachting, wordt gebruikt tegen velen vrouwen in India. “Waarschijnlijk zijn er voor de vrouwen in India, hun toestand kennende, nog veel meer vrouwendagen in een jaar nodig.”
————————————————————————————————————-
Stukje geschiedenis achter Internationale vrouwendag
Internationale Vrouwendag werd voor het eerst uitgeroepen door Clara Zetkin op de internationale vrouwenconferentie in Kopenhagen in 1910, waaraan 100 mannen en vrouwen deelnamen uit 17 landen.
Hoewel de aanleiding de massale staking was op 8 maart 1908 in de Verenigde Staten van vrouwen in de textiel- en kledingindustrie voor een achturige werkdag, betere arbeidsomstandigheden en kiesrecht, stond de strijd voor algemeen kiesrecht aanvankelijk centraal. De jaren daarop werden in een groeiend aantal landen op 8 maart demonstraties en vergaderingen gehouden. De Eerste Wereldoorlog maakte een einde aan dit gebruik.
Met de opleving van de feministische beweging in de jaren zestig kwam de belangstelling voor een internationale vrouwendag weer terug en sinds de jaren zeventig wordt er in veel landen aandacht aan besteed. In veel socialistische landen is op 8 maart een officiële feestdag en in 1978 werd de dag door de Verenigde Naties als feestdag erkend.
Vanaf 1978 wordt in Nederland door veel vrouwengroepen gezamenlijk 8 maart gevierd. De bedoeling van de dag is opnieuw de gemeenschappelijke strijdpunten van de vrouwenbeweging naar voren te brengen.
[Ontleend aan een lemma door Roeleke Vunderink in Vrouwenlexicon. Tweehonderd jaar emancipatie van A-Z. Onder redactie van Hedy d'Ancona, Annemarie Kloosterman, Selma Leydesdorff, Anja van Oostrum, Dorien de Wit en Maggy Groenewald-Froger (eindredactie). Utrecht, uitgeverij Het Spectrum, 1989, (Scala-reeks)]
Lees ook:Video: Ki And Ka – Je keuzes zijn niet afhankelijk van je gender
Lees ook:Shraddha Kapoor: “Vrouwen zijn geen objecten”
Lees ook:Boze Big B: “Stop met disrespect naar vrouwen toe!!”
Lees ook:Gul Panag vraagt om meer jongeren in Indiaas parlement
Lees ook:Korte Film: Going Home (Vikas Bahl)