De afgelopen jaren lijkt het aantal zelfmoorden te zijn gestegen. Newsweek omschreef het recent nog als een zelfmoordepidemie. Het magazine voorspelde tevens dat zelfmoord de komende jaren in grote delen van de wereld vaker zal voorkomen.
Wat drijft mensen tot het uiterste waardoor zij hun leven gewoon opgeven?
Vorige week pleegde de 25-jarige actrice Jiah Khan zelfmoord. De reden werd gisteravond door haar moeder bekendgemaakt: liefdesverdriet. Twee Amerikaanse RJ’s, die samen het programma Pursuit of Happiness presenteerden, waarin ze mensen het advies gaven om hun leven te verbeteren, hebben samen zelfmoord gepleegd. De reden is onbekend.
Mensen plegen vaak zelfmoord wanneer ze te maken hebben met veel emotionele pijn, verdriet, verwondingen, druk of het gevoel in de steek gelaten zijn.
Laten we eens kijken naar de Hindostanen in Nederland. Al jaren is het zelfmoordpercentage onder deze groep hoger dan andere etnische groeperingen. Waarom? Waardoor nemen Hindostanen veel sneller de stap om zelfmoord te plegen dan anderen? Hieronder enkele culturele problemen die voorafgaan aan die laatste trigger….
Communicatie
Een groot probleem bij Hindostanen is de communicatie tussen ouders en hun kinderen. Vaak leven Hindostanen in twee werelden. Voor thuis gelden andere regels dan op school. Je gaat namelijk geen discussie aan met iemand die ouder is dan jij, problemen en gevoelens bespreken met je ouders doe je ook niet (of vanwege de generatiekloof of vanwege verschillende denkwijzen) en deze worden dan ook vaak opgekropt.
Op school wordt juist verwacht dat je een discussie aangaat en een mening hebt. Het continue schakelen tussen de Westerse en Hindostaanse cultuur dag in dag uit draagt bij aan de druk die kinderen voelen in hun hoofd. Dan is er nog de sociale controle van de familie. De familie houd je continue in de gaten en wijst je op elke ‘fout’.
Opleiding
De Hindostaanse gemeenschap staat er om bekend: doctoren, advocaten en zakenmannen. Van kleins af aan worden kinderen opgevoed met het idee dat dit de beroepen zijn waar ze zich op moeten richten. Economie en rechten zijn de studies die het meeste voorkomen onder de Hindostanen.
Ouders hebben vaak te hoge verwachtingen van hun kinderen dat vastzit aan een beeld dat zij in hun hoofd hebben gecreëerd over het leven van hun kind en hoe deze zal verlopen. Het is zwaar voor een kind om aan al die verwachtingen te voldoen, want naarmate een kind opgroeit creëert deze zijn eigen dromen en plannen voor de toekomst.
Komen deze niet overeen met de verwachtingen van je ouders, dan betekent het vaak je eigen dromen en plannen begraven om te voldoen aan de verwachtingen van je ouders. Ook vandaag de dag steunen veel ouders hun kinderen niet wanneer het gaat om beroepen als sporter, journalist of danser.
Het doel, om de dromen van de ouders waar te maken, zit vast in het hoofd van het kind. Je wilt je ouders, en de familie, natuurlijk niet teleurstellen. De prestatiedruk wordt steeds groter en wanneer het kind niet aan de verwachtingen kan voldoen ontploft de ketel en voelt deze zich als een mislukkeling.
Maar willen de meeste ouders niet gewoon dat hun kinderen gelukkig zijn? Hoe kan een kind gelukkig zijn door iets te doen wat die niet wilt?
Liefde
En dan is er nog de liefde. Het zijn vaak meisjes die ervoor kiezen om zelfmoord te plegen vanwege liefdesverdriet. Zij gaan zo op in het plaatje dat zij in hun hoofd creëren dat zij alles en iedereen om zich heen vergeten. Liefde maakt blind…
Daarnaast zijn het de meisjes binnen een gezin die worden gedwongen om zo snel mogelijk te trouwen, want wat zal de gemeenschap ervan denken en vooral zeggen. Maar de druk houd niet op na het huwelijk, want wanneer zij eenmaal zijn getrouwd, begint de familie met de volgende vraag: “Wanneer beginnen jullie aan kinderen?” En niet een keer, maar iedere keer dat ze je tegenkomen.
Ook films dragen bij aan de beeldvorming van de liefde. Terwijl er mooie plaatjes worden geschetst over de zogenaamde ‘echte liefde’ schijnt er weinig tot geen realisatievermogen te zijn (vooral bij de dames) dat films dienen als middel voor entertainment en een wereld van fictie creëren.
Zelfmoord
Zelfmoord wordt gezien als een schreeuw om hulp, maar waarom wordt er niet gewoon letterlijk geschreeuwd om hulp?
Jezelf van het leven beroven wordt vaak gezien als een egoïstische daad, maar heb je je weleens afgevraagd hoeveel druk er in het hoofd van een persoon moet zijn om deze drastische stap te nemen? Voor die persoon is dit de enige manier om zich los te maken van alles en iedereen… het is een ontsnappingsplan zoals gevangenen deze bedenken om te ontsnappen. Diegene ziet vaak geen andere uitweg meer en is niet bereid om zijn tijd uit te zitten.
Jaren van emotionele en mentale druk van buitenaf hopen zich op, leiden tot depressiviteit en resulteren in een ontsnapping….. zelfmoord.
Lees ook:Recensie: Dil Dhadakne Do (5 juni 2015)
Lees ook:Aamir Khan: “Don’t Worry, Be Happy”
Lees ook:“Ik wil niet dat Abram deel gaat uitmaken van dit circus”
Lees ook:Recensie: Kidnap (1 oktober 2008)
Lees ook:Priyanka Chopra wil weer kind zijn